เพ็ญเดือนสามงามลออทอทาบฟ้า หมู่เมฆาล้อมรายคล้ายสรรเสริญ อีกแววดาววาวอร่ามงามเหลือเกิน ดุจอัญเชิญจันทร์เป็นเพ็ญมงคล ย้อนรำลึกถึงวันอันศักดิ์สิทธิ์ ธรรมสถิตแผ่ผ่านสุขทุกแห่งหน ทั่วธานีมีเพียงผู้วิญญูชน พุทธดลดับกิเลศเหตุก่อกรรม ทำความดีละชั่วไม่มัวจิต ตรัสให้คิดฉุดตนไว้ไม่ถลำ หวังมนุษย์พ้นทุกข์สุขด้วยธรรม จึงน้อมนำสู่เหล่าชนวนหลงทาง ให้ใจงามพิสุทธิ์ดุจเดือนผ่อง ให้เรืองรองปัญญาหาใดขวาง ให้สติสมาธิมิเลือนลาง ให้สุดทางไกลลิบคือ นิพพาน