ปลายภู
ปลายฝน
****
ปลายฝน ย่างสู่ต้นหนาว
ลมหวนพัดผ่าวปลิวไหว
เย็นยะเยือกจับขั้วดวงใจ
ผันชีวิตเป็นไปในห้วงกาล
โปรยปรายสายฝนโรยอ่อน
เคล้าตะวันรอนสาดแสง
ม่านเม็ดฝนปิดกั้นพรมแดน
ขอบเขตแคว้น..ฝั่งฝันทอ
ขับชีวิตเป็นไป..เฉกนี้
มีทุกข์-สุข-เศร้าเคล้าวิถี
จิตนาการโอบซับมากมี
อุดมการณ์นั่นบ่งชี้..ตัวตน
มีรัก..มีฝันอันยิ่งใหญ่
โอบอุ้มกำลังใจเติมวาดฝัน
ห่วงใยในสองเราเกี่ยวพัน
แม้เธอนั้นจะไกลห่าง ร้างตัวตน.
ปลูกประดับเก็บไว้ในห้วงลึก
ปลอบปลุกจิตสำนึกคราคิดถึง
สายใยแห่งริ้วรอยยามรำพึง
ตราตรึงบานเบ่งทุกคราวครา.
*****
หน้าส่วนตัว
792
3
0
