ยวน พระบาท
- สุริยันพลันลับลาจันทราเคลื่อน
แสงรังสีที่ลับเลือนเลื่อนห่างหาย
ณ วันแรม หนึ่งค่ำ พร่ำเพร่งพราย
ศศิเพ็ญเด่นลวดลายกลายแสงครัน
- คืนยืนยาวดาวดับจับต้องจิต
ควรครวญคิดชิดชอบลอบใฝ่ฝัน
อาจขวนขวายคล้ายกระต่ายได้หมายจันทร์
แลลางลางพลางงงงันหันเหลียวแล
- ย้อนดูตนคนสำเหนียกเรียกหารัก
จึ่งประจักษ์หักห้ามจิตคิดเกิดแก่
เพราะมนุษย์สุดเรรวนชวนเชือนแช
ทำกระต่ายหมายมั่นแน่แค่เงาจันทร์
- แดงเปล่งปลั่งดั่งชาดอาบโลหิต
คือเลือดนิดจิตน้อยย้อนรอยฉัน
เลือดจากอกตกกระทบบรรจบกัน
แสงแดงผลันชันฉายปลายราตรี
- ทรวงร้อนรนดลจิตเพราะพิษรัก
ศรเพลิงปักสักแสนแม้นเร่งหนี
ไฟพระกาฬพลาญสิ้นทั้งอินทรีย์
วอนว
4726
14
0
หน้าส่วนตัว
