อัลมิตรา
หากเหนื่อยนักพักใจและเริ่มต้น
อย่าสับสนกับดวงจิตพิศมัย
คำว่ารัก..ก่อนเอ่ยปากบอกใครไป
เพียงมั่นใจรำลึกไว้ในอุรา
ไม่อยากให้เธอเศร้าเหงาดวงจิต
เพียงเฝ้าพิศหลงเพียงรูปสเน่หา
บนโลกร้ายต่างมีเล่ห์และมายา
บอกเธอมาด้วยห่วงหาและอาทร
ฉันก็เป็นเพียงผู้หญิง... ก้อเท่านั้น
ย่อมมีวันหวั่นไหวใจสมร
เพียงเธอเอ่ยเอื้อนมาเป็นกานท์กลอน
ก็สั่นคลอนหัวใจให้เปรมปรีด์
ก็จริงอยู่จุดยืนเราช่างแตกต่าง
ดั่งโลกกว้างยืนห่างปลายฟ้าที่
เสียงแผ่วเบาเธอขับกลอนหวาดฤดี
ป่านฉะนี้..เธอคนดีคงหมองตรม
เพียงแต่ขอเวลาให้ฉันบ้าง
ขอลบรอยอ้างว้างและขื่นขม
จะยอมตามรักเธอ..ใจชื่นชม
คงภิรมย์รอก่อนนะ ..โปรดรอคอย