แอ็ปเปิ้ล
เดินผ่านกาลเวลาบนหนทางที่ว้าเหว่
บทเพลงเหงา ๆ จากฟากฝั่งทะเลยังขับขาน
ฉันไม่รู้ว่านานเท่าไรที่สิ่งต่าง ๆ เกิดขึ้นในจักรวาล
แต่ความรักสำหรับฉันในวันวาน ยังคงเดินทางตลอดไป
ฉันคงไม่การันตรี ว่าเป็นคนดิบดี หรือผู้วิเศษ
ไม่มีฤทธิ์เดช เวทมนต์ เปลี่ยนฟ้าสีหม่น ให้สดใส
ฉันทำได้ เพียงเปลี่ยนพื้นที่ความเศร้า ด้วยกำลังใจ
เปลี่ยนวันเหงา เหงาของใครต่อใคร ด้วยบทกวีปลอบใจ ลบรอยน้ำตา
ฉันยังตั้งหน้า ตั้งตาทำงาน ค้นหาความฝัน
เหนื่อยนัก ก็มองฟ้า มองตะวัน ผ่อนลมหายใจเข้า ออก ช้า - ช้า
นาน ๆ อาจจะมีสักคืน ที่อยากสะอื้น ปลดปล่อยน้ำตา
หยิบไดอารี่ขึ้นมา ร่ายอักษรตามใจปรารถนา เหมือนบ้าบอ
ทุก ๆ เช้า ย
3452
25
0
หน้าส่วนตัว
