แบ่งแบ้ง
ใจร่อนเร่เรรวนหวนหารัก
เหตุใดมักรักไม่อยู่รับรู้ถึง
จิตใจเจ็บจดจำนักรักคำนึง
อาจเอื้อมถึงความอ้างว้างวังเวงใจ
เคยมีรักรับรู้อยู่แก่จิต
แต่ไม่คิดดูแลรักก็จักหาย
อยากจะทำทุกสิ่งทิ้งความอาย
เพื่อมอบหมายมุ่งมองรักให้กลับมา
ใจรอนแรมร้างไปไร้ทางกลับ
ใจเจ้าลับลาไกลไม่อาจหา
คงเจ็บจำจดจ้องดาวพราวนภา
หวังร่วงมาไขว่คว้ารักอีกสักที
แม้ไม่มีหมดกายเจ้าผู้เฝ้าอยู่
แต่ใจรู้รับถึงรักที่หลบหนี
ขอแก้ตัวมอบหัวใจให้คนดี
ว่าพี่นี้จะไม่ผิดคิดจริงใจ
มีเพียงชายผู้รักวายหมายโอกาส
คงไม่อาจเอื้อนขอแต่รอไหว
ขอพี่กลับลับเข้าเฝ้าหัวใจ
ขอพี่ได้ดูแลรักอีกสักที
หน้าส่วนตัว
1293
1
0
