ฉากหนึ่ง เอ็ดอึงนัก
คนคึกคัก ทักทายลั่น
เหล้ายา สารพัน
เลี้ยงรับขวัญ กันวุ่นวาย
เจ้าภาพ อาบเปรมปรีดิ์
กล่าววจี ดีใจหาย
ภรรยา คลอดลูกชาย
สมมุ่งหมาย ในกระมล
เค้าหน้า-ตาคมคาย
เหมือนลูกไม้ ไม่ไกลต้น
บรรจบ ครบเจ็ดคน
คงมิพ้น ทนพะนอ
มุ่งมาด คาดหวังไว้
เมื่อเติบใหญ่ ให้เรียนหมอ
ชาย,หญิง แตกกิ่งกอ
ควรมีหน่อ พอพึ่งพิง
งานเลี้ยง เงียบเสียงแล้ว
ฝันเพริศแพร้ว พลอยแผ่วนิ่ง
วิถี ชีวิตจริง
พลิกผันยิ่ง กว่าสิ่งใด
***********
ฉาก