ศรีสมภพ
วสันต์ฤดู..พรูพรั่งหลั่งฝนฟ้า
ปลุกชีวากล้าพันธุ์แตกก้านกิ่ง
วัฏจักรประจักษ์แจ้งแห่งความจริง
ว่าสรรพสิ่งวนเวียนและเปลี่ยนไป
อดีตกาลผ่านพ้นต้นบัญญัติ
เหล่าสาวกเลาะลัดตัดทุ่งใหญ่
เหยียบข้าวกล้าฝ่าฟันด้วยกันไป
หวังเพียงได้เผยแผ่ธรรมนำแนวทาง
พุทธองค์..ทรงบัญญัติอย่างชัดแจ้ง
ทั่วหนแห่งห้ามสงฆ์ลงเหยียบย่าง
อยู่รวมกันจำพรรษาหาที่ทาง
รอฝนจาง..สามเดือนครบจบเวลา
วิถีทางย่างสอนธรรมแสนลำบาก
ฝนพรำหนักพักแผ่ธรรมจำพรรษา
สวดปาติโมกข์ร่วมถกกันคั่นเวลา
ออกพรรษาจึงคลาไคลไปเผยธรรม
เข้าพรรษาอาสาฬหะ..ละชั่วบาป
สารภาพนับเริ่มใหม่ไม่ถลำ
ลดละเลิก เบิกบานใจในรสพระธรรม
ให้งดงาม..เหมือนข้าวกล้าค
1988
0
0
หน้าส่วนตัว
