จากกันไป..ไกล..ไกล จะมีใคร..ใคร..ให้คิดถึง คำที่เอ่ย...อาจยังไม่ติดตรึง ลึกซึ้งถึงใจ..ใครบางคน โทรหากันบ้าง..ได้ไหม ห่างกันไกล..อย่าทำเงียบหายแบบนี้ คิดถึงเธอ..ทุกวินาที จึงแต่งเป็นบทกวี..มาตัดรอน คงไม่ใช่..คนสำคัญ ที่เธอนั้น..เสียเวลาคิดถึงได้ คงไม่ใช่..คนของหัวใจใคร ไม่มีใคร..คิดถึง..หัวใจเรา อยากเป็นคนที่เธอ..นั้นคิดถึง เป็นคนหนึ่งที่เธอนั้นหวั่นไหว อยากให้เธอมาเป็นเจ้าของใจ ถึงอย่างไร..ไม่มีวัน..จะเป็นจริง