คนลานเทวา
เคยสบซึ้งในแววตาพาใจซึ้ง
ซ่านคะนึงดวงจิตเฝ้าคิดฝัน
มอบไมตรีแช่มชื่นในคืนวัน
มีรักปันอุ่นไอให้แอบอิง
บัดนี้ไร้แววตาพาใจฝัน
ความผกผันแปรไปในทุกสิ่ง
ภาพน้ำตาพร่าเห็นความเป็นจริง
รักทอดทิ้งเลือนร้างบนทางรัก
สิ้นแววหวานซ่านจิตให้คิดถึง
ให้ตรมตรึงอยู่ในใจหน่วงหนัก
สิ้นอุ่นไอเคยอิงเคยพิงพัก
ต้องมาหักน้ำตาด้วยอาลัย
เคยพะนอคลอเคล้าเคยเย้าหยอก
เคยพร่ำบอกว่ารักเจ้ามากเท่าไหน
เคยถนอมยอมใจภักดิ์รักเท่าไร
เคยชื่นในห้วงรักต้องหักตรม
ภาพน้ำตาพร่าพรายเป็นสายโศก
ชั่วหรือโชคในรักยื่นความขื่นขม
ภาพอดีตกรีดเฉือนเรือนอารมณ์
ร้าวระทมไม่สิ้นถวิลครวญ
เก็
หน้าส่วนตัว
1317
2
0
