มือขวาที่ไร้ความหมาย...กับมือซ้ายที่ไร้ไออุ่น ในฐานะของคนเคยคุ้นที่ไร้คุณค่า ไม่มีทางให้ร่วมเดิน เป็นส่วนเกินที่เธอเย็นชา จะเก็บมือไว้เช็ดน้ำตา ถ้าที่แล้วมา...เธอหมดใจ เป็นเหมือนคนแปลกหน้า...ที่รู้จักกันมาทั้งชีวิต จากคนเคยสนิท....ที่หมดความหมาย เหมือนสายน้ำไม่ไหลคืน...เมื่อไม่รักก็อย่าฝืนอีกต่อไป ประโยชน์อะไร...เมื่อไม่มีใจ ก็ไม่มีทาง.... คนที่รักร้างไกลอาจเจ็บไปไม่นาน อยู่กับคนไม่รักกันยิ่งใกล้ยิ่งห่าง เหมือนเดินมาจนสุดท้ายที่ปลายทาง สายสัมพันธ์ที่แผ่วบางจึงร้างลา