พุด
ดอกเดียวดายงอกงามในยามดึก
ลึกลึกแลเห็นโลกแสนโศกศัลย์
มากผู้คนเวียนวนวิบากวัน
ธรรมดานิรันดร์ฉันท์เช่นปุถุชน
มองสรรพสิ่งนิ่งนึกอย่างลึกซึ้ง
ไม่คะนึงถึงอดีตเคยหมองหม่น
ไม่ฝันถึงอนาคตบันดาลดล
เพียรสอนตนอยู่กับนาทีปัจจุบัน
หากหัวใจดวงไหนพบรักช้ำ
ฝากน้ำค้างคำปลอบใจอย่าไหวหวั่น
หยาดน้ำทิพย์ธรรมพรำพรมผ่านคืนวัน
แค่มายาฝันวันแสนดียังมีรอ
น้องฉางน้อยกลอยใจในร่มรัก
อกน้องหักฤาล้อเล่นกับทุกข์ท้อ
หากเป็นจริงให้คอยนับวันรอ
อธิษฐานขอ..
พระเอกในจอที่รักจริงประดับใจไปนิรันดร์...!
.................................