-ร้อยแปดพันเก้า-
ว่ายเวียนเปลี่ยนผันผ่านวันเก่า
ทุกข์เศร้าเหงาหมองอาจร้องไห้
ว้าวุ่นเวิ้งว้างร้างเงาใคร
ลืมใจหล่นหายตามรายทาง
ทอดเท้าท่องพาทำหน้าที่
ก่อชีวีตำนานเพื่อสานสร้าง
ฤดูกาลคลี่เคลื่อนมิเลือนลาง
เสกสรรค์เส้นทางที่ร้างลา
ฤดูใดซอกซอนกร่อนชีวิต
เยี่ยมเยือนเหมือนมิตรผู้แปลกหน้า
ปรวนแปรอารมณ์ข่มน้ำตา
เปลี่ยนแปลงชีวาทุกนาที
ฤดูใจขับเคลื่อนหนอเพื่อนมนุษย์
รุนแรงเร่งรุดฉุดวิถี
ค้นหาความหมายอันใดมี
ดั้นด้นเท่านี้หรือปิยมิตร
บางใจมืดดับด้วยสับสน
บางคนย่อยยับเพราะอับจิต
บางใครใบ้บอดกอดความคิด
บางชีวิตโดดเดี่ยวและเดียวดาย
ฤดูกาลเคลื่อนไปเหนือใจฝัน
วันวารวานวันผ่
1089
3
0
หน้าส่วนตัว
