พ่อไข่น้ย
ก่อตัวขึ้นกลางทะเลใจ-ลึก
เงียบอยู่ใต้ดาวดึกแสงแดงก่ำ
พลวัตรวมหลอมมหันตกรรม
ดั่งโลกกำลังถลาถลำสู่ยุคกลี
เสี้ยวจันทร์หรือ-ช่วยอะไรได้
พระเจ้าชอบเสียงร่ำไห้ของภูตผี
วินาศการณ์คือมาลัยคือดนตรี
สันติภาพนอมินีของสงคราม
อีกไม่นานฝั่งทรายทะเลฝัน
จะสนั่นเป็นสมรภูมิรบสนาม
ไม่มีเวลาให้กับความงาม
อะไรก็ตามอยู่อีกขั้วต้องทำลาย
เปลือกหอยอัญมณีชายฝั่ง
ต้องย่อยยับด้วยพลังแหลกฉิบหาย
ประภาคารรานแยกแตกกระจาย
พ่ายต่อแรงเกรี้ยวเกลียวทมิฬ
อโห...โศกแล้วโลกธาตุ
อารยะจะพินาศอย่างโหดหิน
นกฟ้าเคยว่ายเวิ้งฟ้าบิน
มาลับหายสูญสิ้นไม่ว่ายฟ้า
ปรมาณูในหัวใจเกลียดก่อ
1041
3
0
หน้าส่วนตัว
