เพียงแพรว
ความอบอุ่นจากคุณยังคุ้นอยู่
หนึ่งหัวใจยังรับรู้ถึงรสหวาน
แม้นร้างลานับเวลาก็ยาวนาน
แต่วันวานยังซาบซึ้งยังตรึงตรา
สัมผัสได้ว่าหัวใจไม่ล้มเหลว
แม้เปล่าเปลี่ยวยังเทียวแวะเวียนหา
ผ้าผืนนั้นที่ให้ฉันซับน้ำตา
เก็บรักษาอย่างดีด้วยดวงใจ
ยังจดจำทุกอย่างได้หรือเปล่า
จำลมหนาวบ้านเราได้บ้างไหม
จำความอุ่นจากแสงแดดที่แผดไอ
ยามเช้าตรูที่สดใสของบ้านเรา
ฟ้ายังครามท่ามกลางแสงแดดอุ่น
ขาดเพียงคุณเท่านั้น..ฉันจึงเหงา
ยามสายลมพัดมาแต่บางเบา
กลิ่นความเศร้าก็อบอวลชวนเดียวดาย
ยังรักอยู่คุณรู้บ้างไหมหนอ
ฉันยังรออยู่ตรงนี้ไม่หนีหาย
จากร้อนหนาวจนฝนหล่นโปรยปราย
ไม่เค