ทอดสายตา มองลง ตรงทะเล เห็นคลื่นเห่ จูบหิน ไม่สิ้นหนา ทั้งวันคืน มิหยุดพัก เลยซักครา เสียงซ่านซ่า ครืนครืน ดั่งชื่นใจ บางครั้งฟัง เหมือนสะอื้น ไม่ชื่นจิต ฉันเฝ้าคิด ว่ามันตื่น มิหลับใหล โอ้ทะเล ครวญคร่ำ ทุกยามไป ปลุกฉันให้ ตื่นภวังค์ ยังรัญจวน ทำให้คิด ถึงความหลัง เมื่อครั้งก่อน จิตอาวรณ์ ร้อนนัก รักผันผวน เธอหรือฉัน กันแน่ ที่แปรปรวน ไยเรรวน มิได้ห่าง ต่างทะเล.