ถึงเวียงจันทร์แอ่วข้าง ริมโขง โขงแม่ไหลยาวโยง เรื่อยรี้ เดินชมแต่สามโมง ถึงทุ่ม เมืองเก่าของลาวนี้ เด่นด้วยวัฒนธรรม อาลัยรักหนึ่งน้อง สาวลาว พิมพ์แม่งามโฉมราว หล่นฟ้า มองเมียงชื่นอกจาว ใจพี่ เกิดใหม่มาพบหน้า เมื่อหน้าขอดอง เรียมเดียวดายนั่งจ้อง ลำของ ไหลเอย ชะแม่มะกันยอง กล่าวส้วย พูดจาไถ่ถามปอง มิตรมั่น กันนา นางถ่ายภาพเราด้วย เพื่อไว้ความหลัง
1731
0
0
หน้าส่วนตัว
