plaing_piu
ถ้อยคำใดไหวคลอลมล้อหลอน
ยามรอนรอนอ้อนหาพญาหงส์
สูงยิ่งฟ้าพลีรักศักดิ์ดำรง
ปักษาดงคงม้วยด้วยคมวาท
วาสนาปักษาดงว่าหงสา
เพียงลีลาทีท่าสง่านภากาศ
ดั้นเมฆหวังยังนาน..ทะยานวาด
มิบังอาจสมวาสนาใด
ซึ้งน้ำใจประจักษ์ความหนักแน่น
มิอาจแทนหัวใจงามตามฝันใฝ่
บินไร้คอนนอนคว้างมืดทางไป
มิกล้าให้ใจมาทุกข์เคล้าคลุกกัน
ใจดวงนี้มิอาจสมวาสนา
ให้รู้ว่าตราตรึงคำนึงฝัน
ไม่แม้นเหมือนเทวาว่าผูกพัน
เสน่หา...ว่าตื้นตัน ..เกินพรรณนา
เหินเสียดฟ้าท้าเมฆาเร่ฟ้อน
ค่ำไหนนอนคอนนั่นพอหรรษา
ไม่รู้ทิศผิดทางว้างสุดตา
มิรู้ว่าดวงฤดีอยู่ที่ใด
ทอดสายใจใยโยงข้ามโค้งฟ้า
หวานคำซึ้งตรึงอุราฝา