อ้างว้างเปล่าเปลี่ยวใจเหลือเกินในคืนนี้ หันไปมองข้างๆไม่มีใครให้ไออุ่นฉัน มีแต่หมอนข้างวางเรียงราย เป็นเพื่อนคุยและนอนอยู่ข้างกาย จะมีใครเขานั่น มาเข้าใจคนเหงาใจและอ้างว้าง ต้องทนทุกทุกข์อยู่ตามลำพัง ในห้องกว้างๆของมุมเมืองใหญ่ มีไหมสักคนที่จะมาเข้าใจฉัน ขอแค่สักคนหนึ่งสักคนเท่านั้น ถ้าแม้ได้ดังใจฝัน คนอื่นมากมายก็ไม่สำคัญแล้ว กับฉันคนนี้