เก็จถะหวา
เมื่อหลงใจไฟหวานเบิกบานนัก
ด้วยริรักครั้งใหม่ในใจเหงา
ในยามนั้นพลันชื่นเพียงสองเรา
ได้วอนเว้าพร่ำว่าอย่าร้างไกล
มาวันนี้ชีวีแสนหดหู่
คนเคยคู่เขาตัดรักและผลักไส
เจ็บปวดร้าวหนาวเหน็บเจ็บเท่าใด
ไม่มีเหลือเยื่อใยใฝ่อาทร
ถึงเวลาดอกรักหยุดบานเบ่ง
ขอฝากเพลงนี้มาอำลาก่อน
ยอมสละเดินหน้าแม้อาวรณ์
ใจร้าวรอนร้าวรานปานสิ้นลม
ในที่สุดซึ้งใจในความรัก
ต้องทุกข์หนักฝึกฝืนใจสุดข่ม
ไม่รักชังว่างสบายในอารมณ์
คว้าชัยชมรักจบพบเสรี
จึงเริงร่าท้าทายในลมหนาว
รอยแผลร้าวค่อยหายใจสดสี
รักหม่นหม่นจางหายไปเสียที
ต่อแต่นี้ขอทำใจให้มั่นคง
ขอมุ่งมั่นทำดีเพื่อพี่น้อง
ไม่เกี่ยวข้องรักใคร่ไม่ล
1398
11
0
หน้าส่วนตัว
