น่าน นามเมือง
หนทางของชีวิต..รู้ว่ายังอีก..ยาวไกล
แต่หนทางของหัวใจ...ทำใม..ช่างเงียบเหงา
มองขึ้นไปสุด..ขอบฟ้าที่ถักทอ..เป็นสีเทา
บอกกับใจตัวเองอย่าง..เบา-เบา..ว่างเปล่าเหลือเกิน
........................................................................
ยามที่รู้สึก..เหนื่อยหน่าย..กับชีวิต
อยากจะรู้ว่า..ใครเป็นคนลิขิต..ให้เราต้องห่างเหิน
ห่างกันไปทุกที..ในแต่ละเส้นทาง..ที่ก้าวเดิน
ฉันอยากรู้เหลือเกิน..ที่ห่างเหินเป็น..เพราะใคร
.......................................................................
หนทางที่..ต้องก้าวไป..ข้างหน้า
ไม่มีเธออยู่..รู้รึเปล่าใจมัน..อ่อนล้าแค่ไหน
แค่คิดว่าจะต้องก้า
1683
3
0
หน้าส่วนตัว
