ตราชู
บาดทะยัก
(แรงบันดาลใจ ผมได้จากถ้อยคำของ ท่านหม่อมราชวงศ์คึกฤทธิ์ ปราโมช ในหนังสือนวนิยาย ไผ่แดง ที่ท่านกล่าวว่า สังคมเป็นบาดทะยัก ครับผม)
หวังหายคลายเคลื่อนเลือนโรค
เลือนสิ่งโสโครก สิ้นค่า
ใจลอยคอยหมอรอยา
คิดว่าความหวังยังวาว
ไข้เมืองเคืองไหม้ใคร่หมด
กวาดคดเกลี้ยงแคว้น แดนขาว
ฟ้าเรืองเฟื่องรุ้งรุ่งราว-
แสงพราวสรวงพรายฉายพร
กลับแพร่แผ่พิษผิดหวัง
ความหลังคุกคามตามหลอน
โรคามาใหม่ไชชอน
กัดกร่อนเกลื่อนกลุ้มรุมกิน
ช้ำฟกอกรอนอ่อนล้า
ปานว่าชีวาตม์ขาดวิ่น
ฝันแคล้วแล้วลอยคล้อยบิน
ทั่วถิ่นท้อแท้แน่ไทย
ยังโขโสโครกโรคเก่า
ปราศเค้าผู้แปรแก้ไข
ซ้ำโซโศกาอาลัย
โรคใหม
1398
4
0
หน้าส่วนตัว
