คนกุลา
.
เมื่อพักรบมาพบรักเฝ้าถักทอ
เพื่อเลี้ยงหล่อวันใจดุจไร้หวัง
เหมือนดังนกหลงไฟวันไร้รัง
บินเซซังหลงฟ้าฝ่าตะวัน
มาติดบ่วงดวงใจในปลายฟ้า
ที่ทอทามิตรภาพอาบปลายฝัน
หลงดงรักถักใจในหมอกควัน
กว่าจะรู้ทั้งนั้นล้วนฝันไป
ขอบคุณนะคนดีที่ให้ทราบ
ส่งสื่อภาพร่วมสร้างหว่างฟ้าไหน
ส่งแรงฝันวันปองของนกไพร
กับหัวใจดวงเหงาเป็นเจ้าเรือน
มาที่นี่ไม่มีใครได้รู้จัก
เข้ามาถักห้วงใจให้เป็นเพื่อน
ท่ามคืนวันผันแปรมิแชเชือน
เปลี่ยนจากเพื่อนเป็นรักเฝ้าถักทอ
แม้นผิดหวังหลายครั้งก็ยังคิด
ว่ายอดมิตรงามขำเลือกธรรมหนอ
เมื่อรู้ว่ามีบางใครหมายพนอ
ก็คงพอเถอะนะขวัญจบกันไป
อาจจะคงเจ็บบ้างอย่างผู้แ