ปริญญา อินทร์อุดม
อ่านตำราวิชาใดเข้าใจได้ตำราให้ข้อสังเกตและเหตุผลแต่วิเคราะห์รู้สึกในหัวใจคนมักมืดมนจนเราเกินเข้าใจพยายามศึกษาคว้าน้ำเหลวดังตกเหวดิ่งลงห้วงสงสัยหรือ รู้สึกลึกเร้น เป็นอจินไตยมิควรใครค้นคว้าหาความจริงเพราะมิมีวันใดเข้าใจกระจ่างความแคลงคลางบางที มี แต่นิ่งฟ้ากระจ่างพรางมัวสลัวอิงทุกสิ่งอันปรากฎเช่น บทละครแม้โลหะจะแข็งแกร่งที่สุดหากพรางจุดวัตถุที่ผุกร่อนมิปรากฎแจ้งชัด เหมือนตัดตอนด้วยคำว่า "ถาวร"หลอกหลอนเราซึ่งมีอยู่ คู่มา ธรรมดาโลกทั้ง สุข โศก โชค เคราะห์ เกาะแฝงเฝ้ามีสีสวย สว่าง คล้ำ สีดำ เทาและมีเงารางรางข้างรูปทรงเพื่อเตือนตาผู้ดูให้รู้คิดยามปล่อยจิตติดในความใหลหลงทุกรูปมีเงางำอันดำรงอยู่ข้างเ