นานเกินไปที่ฉันนั่งตรงนี้ พร้อมกับความรู้สึกที่แสนหม่นหมอง ในสติร้างไร้การไตร่ตรอง สายตามองภาพตรงหน้าช่างพร่ามัว นานเกินไปจนไร้สิทธิจะคิดหวัง หมดพลังล้มทั้งยืนใจสลัว ความเดียวดายครอบคลุมแสนน่ากลัว แม้รอบตัวรายล้อมคนมากมาย ขอลาทีหนีจากความรู้สึก ไม่เคยนึกเสียดายสิ่งสูญหาย มันก็แค่เจ็ดบาทที่ต้องจ่าย ก็รถติดแทบตายเลือกลงเดิน
1972
10
0
หน้าส่วนตัว
