๑ แว่ววันวานหวามหวานปานน้ำผึ้ง คลอเคลียซึ้งแนบเนื้อสนิทนิ่ม สรรพรางค์นางร่างนั้นเย้ายวนอิง อยากแอบซบอกหญิงมิวายวาง ๒ พักตราผ่องผุดผาดสะอาดใส ยามสบนัยน์เนตรน้องมิหมองหมาง ดวงกลมโตระยับรับกับปราง ปากบนบางล่างช่างอิ่มชวนลิ้มรส ๓ แรกเริ่มคำขับขานหวานจับจิต ไร้จริตมารยาทที่โป้ปด แสนฉลาดเอาใจไม่มีลด กาลพี่ทดท้อแท้แม่ปลอบปลุก ๔ บางคราวพลั้งพลาดผิดไม่คิดโกรธ คำขอโทษมิเรียกร้องให้ต้องทุกข์ เป็นแต่เพียงทุกทางทำเพื่อสุข ไม่เคยเผลอรนรุกลากทุกข์มา ๕