เฝ้าคิดถึง ใครคนหนึ่ง ซึ่งเคยรัก เฝ้าฟูมฟัก ในรักนี้ มีล้นเหลือ แต่บัดนี้ เขาเปลี่ยนไป ไม่จุนเจือ ทำคลุมเครือ ที่ว่ารัก ชักยังไง เมื่อเวลา ทำให้เรา ต้องห่างเหิน เพียงเราเดิน คนละทาง ห่างกันได้ คนละที่ คนละทาง จึงห่างไกล ขอเพียงใจ อยู่ไกล้กัน เท่านั้นพอ แม้เราอยู่ ห่างไกลคน ละประเทศ เพียงขอบเขต จะกั้นไว้ ได้เชียวหนอ บินมาสิ ขึ้นเครื่องมา ฉันจะรอ เพียงเธอหนอ เธอคนดี มาดิ..รีบมา.. ไม่ต้องมานั่งยิ้มอยู่...รู้ว่าคิดถึงก็รีบมาดิ...เร็วๆ...แน๊..ยังจะนั่งอยู่อีก....