กะเรกะร่อน
สายฝนล้นหลากจากฟากฟ้า
หยาดพราวพรูมาจากฝ้าหม่น
ร้อยสายไหลหลากจะกรากล้น
ชื่นชลเชี่ยวล้ออย่างลึกล้ำ
ตะวันแรแสงทับดับจันทร์เลือด
หน้าผู้คนซีดเผือดจะชื่นฉ่ำ
จะฮึกเสียงโหมหาดประกาศคำ
นทีโยนคลื่นย้ำกระแสชน
ลมจะล้อลูบเย็นอย่างเป็นมิตร
ฟ้าผ่องแผ้วยามพิศทางทิศหม่น
ฝนรินชื่นโชลมพร่างกลางโกมล
ธรรมจะโรจน์เริงล้นระยับแดน
เราจะสู้ด้วยเสียงบริสุทธิ์
ปลุกธุลีขึ้นยุทธอีกเรือนแสน
เจ้าพระยาร้องไห้...ไทยร้าวแทน
ธารประชาจะโลดแล่นเพื่อชิงชัย
แดดจะคืนแสงทองส่องฝ้าฟ้า
อธิปไตยจะแตกกล้าเพื่อหวังใหม่
ชนชลา......อย่าหลากมาเพื่อลับไป
จงเคารพ...ธำรงไท....ไล่คนคด.
1392
1
0
หน้าส่วนตัว
