สองมือน้อยบรรจงลงเมล็ด เซาะดินเสร็จเม็ดซุยโรยปุ๋ยใส่ ค่อยค่อยพรมรดน้ำความห่วงใย กิ่งก้านใบแตกหน่อรอผลิบาน เริ่มจากเมล็ดพันธุ์เล็กจิ๋วดูไร้ค่า เก็บเอามาบ่มเพาะปะเหลาะหวาน เฝ้าดูแลชิดใกล้คุ้มภัยพาล เพียงไม่นานเติบใหญ่ได้แข็งแรง แม้พายุถาโถมโหมวิโยค โอนเอนโบกใบระบัดซัดคำแหง รากหยั่งลึกเกี่ยวกระหวัดดั่งกำแพง จึงกล้าแกร่งสำแดงเดชต่อเภทภัย ปลูกต้นรักแนบลึกดั่งจิตมั่น รดน้ำหมั่นพรวนดินมิหวั่นไหว คอยเติมรักกระซิบหวานซ่านทรวงใน เป็นเกราะใจให้ต้นรักจักนิรันดร์