ค่ำคืนที่ เงียบงัน จันทร์สีหม่น ไม่มีคน เคียงข้าง อย่างที่หมาย ลมที่เคย พัดแผ่ว แว่วมลาย ดูคล้ายคล้าย คนดี ที่ห่างไป ก่อนคืนนี้ เคยมี เธอเคียงข้าง ถึงเหงาบ้าง ก็มีเธอ ไม่หวั่นไหว แต่วันนี้ ไม่มีเธอ เคียงข้างใจ ช่างเหงาใน คืนคว้าง ว่างเดียวดาย ก่อนนี้ฉัน ไม่เคย จะเข้าใจ ว่าความรัก เป็นอย่างไร รู้ก็สาย อยากจะเรียก วอนคืนมา ก็เปล่าดาย เธอได้หาย ลับไป ใจระทม อยากมีเธอ ไว้เรียก ว่าที่รัก อยากมีเธอ ไว้พัก ใจขื่นขม อยากมีเธอ ไว้เคียง ข้างดั่งสายลม อยากมีเธอ ไว้ห่ม ยามหนาวใจ