นาคะพรรณ
มากกว่าที่เคยได้
คือการให้อันใหญ่หลวง
เหนือกว่าความคาดหวังหมดทั้งปวง
คือความรักหวงห่วงดวงชีวิน
ไม่หวังผลตอบแทน
ยินดีมอบอ้อมกอดแขนแสนถวิล
ปรารถนาสิ่งใดเล่าไม่ยลยิน
ขับกล่อมบทเพลงพิณเป็นสินใจ
เพียงแค่แรกเห็น
เปรียบเธอเป็นเส้นทางสว่างไสว
สัมผัสแรกแห่งโลกละมุนละไม
หรืออนึ่งท่ามกลิ่นอายมวลมายา
จึงลืมตามอง
ยินเสียงดังกรีดร้องก้องหล้า
ยิ้มทักมหาสมุทรพสุธา
ซ่อนความไร้เดียงสาสู้ท้าทาย
บริสุทธิ์ในกาล
บ่มเพาะปลูกสันดานสืบสาย
ด้วยสองมือโอบอุ้มคอยคุ้มกาย
ฝ่ามรสุมอันตรายสู่ปลายทาง
เหล่านั้นฉันเคยได้
แต่ต่อจากนี้ไปใครกันขวาง
จะมีรักอ