Salukphin
เมื่อดอกรักเบ่งบานทั่วลานถิ่น
อายอวลกลิ่นกำจายร่ายเสน่หา
มวลมนุษย์ครุฑยักษ์นาคเทวา
ภูตนางฟ้าหลงระเริงบันเทิงใจ
มีขันแข่งแต่งแต้มแซมสีสัน
มิคร้ามครั่นพรั่นระย่อท้อหวั่นไหว
ร่ายสังคีตดีดบรรเลงบทเพลงไป
ทำนองใหม่หวานหวิวพลิ้วกังวาน
ร้อนแรงฤทธิ์พิษซอกซอนเกสรรัก
รุ่มร้อนหนักในอารมณ์เกินข่มต้าน
กัดแทรกซึมเซาะใจไร้ทัดทาน
ซับซาบซ่านเกาะเกี่ยวกุมสุมห้องใจ
ลืมตัวตนก่นเพ้อชะเง้อหา
ต่างไขว่คว้าเก็บดอกรักไร้ผลักไส
มนต์ดอกรักสลักหอมย้อมยวนใจ
น่าแปลกไหมไอกลิ่นรักจักร้อนแรง
ถึงโลกดับลับลาขอบฟ้ากว้าง
รักใช่จางร้างกำจ
หน้าส่วนตัว
782
4
0
