ต้น ผู้มีหัวใจดวงเดียว
ศัพท์: แหลง = พูด, เหม็ด = หมด, สาไหร = มีดี
เพียงแทนคำสักคำลงว่ารัก..ก็มิพักเสียใจอะไรหรอก
แต่นี้มีเพียงแค่แจกันดอก..แทนใจบอกให้ไว้แต่หนหลัง
ด้วยเอาภาพมาลีมาเป็นสื่อ..แทนใจซื่อให้ไว้คือคาดหวัง
เพียงเพื่อผูกไมตรีให้จีรัง..แต่ก็ยังมิวายมาคลายคลอน
ด้วยสมัครรักน้องประคองกอด..มาตลอดดวงใจไม่เคยถอน
ให้เจ็บปวดสัมพันธ์ไม่เหมือนก่อน..ต้องเก็บซ่อนน้ำใสใสลงในคอ
เพราะใจตัวเองกับปากไม่ตรง..ทำให้หลงใจแข็งข้ามพ.ศ.
เหลือแต่ตัวไร้ใจคอยเฝ้ารอ..คงไม่พอที่จะทำให้บรรเทา
ก่อนคิดว่าคงไม่มีเป็นเราสอง.. จนพบน้องจึงหายซึ่งความเหงา
แรกเริ่มไม่ได้นึกทึกทักเอา.. คิดว่าเราไม่ควรมาด่วนมอง
เพราะเคยพลาดเจ็บปว