ลักษมณ์
...
ทีละก้าวดั้นด้นเดินไป
สัมผัสกลิ่นไอธรรมชาติ
แต่ละย้อยหยดเหงื่อไหลหยาด
ขีดวาดโครงเค้าความทรงจำ
ลัดเลาะขึ้นไปตามวิถี
สุขพิสุทธิ์เสรีอิ่มหนำ
ดอกไม้ใบหญ้าเริงระบำ
ดื่มด่ำธรรมชาติรายทาง
ได้เหนื่อยเมื่อยล้าไว้หยุดพัก
ได้รู้จักช่วยกันกว้างขวาง
ได้ใกล้ชิดผูกพันท่ามกลาง
ธรรมชาติรอบข้างทางไกล
ถึงลานผาหล่มที่บนภู
ยืนดูตะวันลับหลับไหล
ผ่านกิ่งสนที่ยื่นออกไป
ไหวเอนอยู่คู่ภูกระดึง
อาทิตย์ลับขอบฟ้า.....บนภู
ที่กิ่งสนเอนอยู่............ลู่สล้าง
สุขใดเท่าไปสู่.............ยังฝั่ง
ที่ซึ่งดาวดึงส์สร้าง........เสกไว้บนดิน
ทีละก้าวฝ่าขึ้น..........บนภู
หน้าส่วนตัว
2862
14
0
