มาณวกฉันท์ ๘ (ครุ ลหุ ลหุ ครุ) ฝนชลนอง ท้องปฐวี หลั่งดุจมี ใครกลสั่ง ฟ้าฤก็ร้อง ท้องนภคลั่ง เสียงฤก็ดัง ทั้งนภไกล หยดตะละหยาด สาด ณ กมล น้ำตะละชล ตก ณ หทัย ฤๅสิจะรู้ ตูจะบ่ไหว คู่ก็ละไป ไกลตนุยิน ฝนชลคลั่ง หลั่งชลนอง คือชลของ เนตรชลริน เจ็บฤดิรัก ปักฤดิภินท์ ปานฤดิสิ้น วิญญ์ฤดิสูญ .