ถึงจะอยู่ห่างกันสักเพียงไหน อยากจะไกลหลีกหลบไม่พบฉัน ขอไปดีสิ้นสุดความสัมพันธ์ น้ำไหลหลั่งรินร้าวผ่าวขอบตา เพราะหัวใจทุกข์ทนจนนานเนิ่น ห่วงเหลือเกินซุกซ่อนความออ่นล้า ปวดเกินเจ็บทุรนทุรายเกินเยียวยา ความโหยหาเหมือนบ่วงลวงอารมณ์ สิ้นสุดกันเสียที่เถิดที่รัก เหน็บหนาวนักรักนี้ที่ขื่นขม ขอเวลาลืมรักเก่าอย่างเศร้าตรม หลุดจากหล่มรักเก่าเราได้เอย ต่อแต่นี้หมดแล้วไมตรีจิต เพียงน้อยนิดเยื่อใยไม่เปิดเผย แม้ความฝันนิทราอย่ากอดเกย ความอบอุ่นคุ้นเคยจะเฉยชา