ห่วงหา อาทร ทอดสายตาเหม่อมองน้ำนองเบ้า คิดถึงเจ้าจากไกลใจห่วงหา คราลับเคลื่อนเลื่อนลอยคอยเวลา สายนาวาจองจับรับเงาจันทร์ มองขุนเขาเงาน้ำระกำจิต เฝ้าหวนคิดคำนึงถึงตัวฉัน อาจไม่ดีไม่งามตามผูกพัน ดังตะวันเลือนลบหลบหลีกไกล เห็นสายลมเริงร่ายล้อสายหมอก เคยเย้าหยอกภูผาผืนป่าไหว เคยกล่อมเห่ห้วงฝันสั่นพงไพร สู่อ้อมใจให้เหงาเฝ้ารำพึง แสงระยิบแวววับระยับไกล สาดส่องใจสั่นไหวให้คิดถึง ขอบหน้าต่างพรอดพร่ำร่ำคำนึง ต้องติดตรึงภาพขวัญวันจากลา ๒๑/๐๙/๒๕๔๗ ๑๐:๒๒:๑๙ น. ผลิใบสู่วัยกล้า
1391
13
0
หน้าส่วนตัว
