ช่ออักษราลี
โบยบินในรอยกาลผ่านไหวเคลื่อนจวบปีเดือนมิหยุดมุ่งจุดหมายสู่รุ้งรอบขอบฝันพรรณรายฝ่าความมืดเดียวดายว่ายแสงจันทร์บางครั้งฝ่าพายุฝนเกินทนไหวแต่ข้างในใจนี้ยังมีฝันจึงพาร่างบินฝืนข้ามคืนวันแม้นหนาวสั่นก็จะสู้รู้อดทนดาลปีกฝันล่องไปในฟ้าหวังลมจะยังโบยปีกฉีกทุกหนแรมจันทรอ่อนล้าฟากฟ้าบนบ้างสับสนบางคราฟากฟ้าใจฝากชีพด้วยปรายขนข้ามสนธยาคืนเหว่ว้าประคองฝันมิหวั่นไหวแม้นยากเข็ญเส้นทางยังห่างไกลบอกกับใจให้กางปีกอีกสักกาลแล้วปีกขาวเริ่มพราวแสงแห่งอุษาก็รู้ว่ามีเช้าเข้าพาดผ่านจึงรู้ค่าคืนหนาวอันร้าวรานย่อมรู้ซึ้งถึงจิตวิญญาณการโบยบิน