คฑาแก้ว**2
ทำไมยังคิดถึงเขาเหมือนเก่าก่อน
เขาตัดรอนรักแล้วแววห่วงหา
ยังอาวรณ์ร่ำไปไม่เลิกรา
นี่เราบ้า..หรืออย่างไรใยไม่ปลง
กลับมาบ้านครั้งนี้หวังหนีรัก
ดามอกหักเราให้ไร้ลุ่มหลง
แต่ยิ่งห่างมาเพียงใดใจพะวง
เขายังคง ตรึงแน่น กลางแก่นใจ
งานอยู่บ้านมีอะใรใคร่ทำหมด
เผื่อจะลด ความป่วนปั่น ความหวั่นไหว
สู้งานหนัก ไม่ให้เหงา ลืมเขาไป
อนิจจา..กลับโถมให้ใจคร่ำครวญ
ใยน้ำตาไหลมาเหมือนบ้าคลั่ง
ไม่ว่านั่ง นอนพัก กระอักกระอ่วน
คิดถึงเขา ยังท่วมท้น คนเรรวน
ความทรงจำยังย้ำกวน ชวนคำนึง
ปาดน้ำตาที่รินหลั่ง ไม่หวังแล้ว
ช่างเถอะดวงใจแก้วให้แล้วซึ่ง
พันธะทางจิตใจ ไม่ดื้อดึง
ปล่อยเขาถึงสรวงสววรค์ ชั้นรุจี
1127
2
0
หน้าส่วนตัว
