เพียงแพรว
หรืออารมณ์บ่มใจจนไหวอ่อน
หลับตานอนคิดย้อนถึงวันหวาน
อบอุ่นรักซึ้งนักแนบดวงมาลย์
เกล็ดน้ำตาลความหวานยังแพ้เรา
กล่องดวงใจห่อไว้ด้วยด้วยไออุ่น
อ่อนละมุนดังปุยนุ่นมาเคลือบเคล้า
ละล่องลอยเรื่อยไปด้วยใจเบา
เงาสองเราคู่ข้างกลางทางไกล
กระซิบใกล้ข้างใจว่าหวงนัก
ด้วยใจปักแน่แล้วไม่ไปไหน
ผูกสายป่านยาวขึงตรึงสองใจ
ผูกพันไว้กลัวใครมาพรากกัน
ยามร้างลาพลัดตาอุราเหงา
โรคซึมเซาซาบซึ้งถึงในฝัน
ผวากอดเขนยแนบแอบรำพัน
จนไก่ขันเหว่ว้าน้ำตาพราว
เปรียบความรักในใจให้ใครทราบ
อุ่นดังอาบน้ำทิพย์ยามเหน็บหนาว
แม้นคืนมิดดับสนิทไม่มีดาว
ดาวเนตรเรายังประกายฉายดารา