หน้าส่วนตัว
** ค่ำคืนใด เดือนลับ จันทร์อับแสง
หิ่งห้อยแรง ส่องสว่าง กลางเวหน
สาดแสงส่อง พฤกษ์ไพร ในสกล
สว่างล้น ดุจจันทร์ คืนวันเพ็ญ
ปรัชญากลอน สอนแสดง แฝงแนวคิด
ใครลิขิต จงตรอง ให้มองเห็น
คุณค่าคน สูงล้ำ ไม่ลำเค็ญ
ใช่ต้องเป็น ดาริกา อ่าอำไพ
แม้เป็นเพียง หิ่งห้อย ที่ด้อยแสง
น้อยด้วยแรง ส่องสว่าง กลางฟ้าใส
ครามืดมิด หมองมัว ทั่วถิ่นไพร
หิ่งห้อยไซร้ สว่างจ้า ท้าดวงดาว
.**..ถึงตัวน้อย ด้อยแสง อันแรงกล้า
หลายตัวมา รวมร่าง อยู่กลางหาว
แสงที่เห็น ย่อมสว่าง งามพร่างพราว
สุกสกาว เด่นตา ครามืดมน......ฯ
1540
4
0
