ยืนมองแสงดาวค่ำคืน ลอยเด่นบนผืนฟ้ากว้างใหญ่ พื้นทรายทอดยาวแสนไกล ทะเลไหลดิ่งลึกพสุธา มองดูดวงดาวจรัสแสง ใจเราอ่อนแรงเหนื่อยล้า พื้นทรายทอดยาวเหมือนธารา ที่หลั่งรินลงมาอาบแก้มเรา ทะเลลึกไหลนิ่งดิ่งเวหา ทะเลใจอ่อนล้าเพราะขาดเขา เหลียวหลัง...มองหน้า...มีแต่เรา ที่เฝ้าเดียวดายมิคลายอาดูร ตอนนี้เธอมองดาวอยู่บ้างไหม หรือหัวใจตอนนี้กลายเป็นศูนย์ ดวงดาวที่เคยสวยกลับไม่เพิ่มพูน แสงหรี่ริบดับสูญจากใจเธอ