คิดถึงเจ้าเร่าร้อน ทรวงใน มิน่าจากกันไกล ดอกเจ้า ดุจใจพี่หนามไหน ตำที่ ใจนา อกเอ่ยเผยความเศร้า แต่นั้นวันจร นกน้อยนอนหลับแล้ว ลำพัง ดุจพี่เดียวเปลี่ยวหวัง ห่างน้อง น้ำค้างต่างตกยัง เนื้อหน่อ ใจซาง เหินห่างเจ้าตักต้อง หมองช้ำระกำใจ ดื่นไซร้ไหวหวั่นนั้น หฤทัย โดดเดี่ยวดารดาษหมาย กลั่นกลื้น น้ำตาเท่าธุลีหลาย หยดผ่าง เฉียบเยียบยี่หระรื้น ร่ำไห้ระทมเหงา บางเบาบนกฎกั้น อาการ เกินเปรย สะเทือนซ่านซิสงสาร หนั่นนี้ คือใจที่พลีหวาน