1 มีนาคม 2549 07:44 น.
อัลมิตรา
นึกย้อนเวลากลับไปประมาณสามสิบกว่าปี เมื่อครั้งที่เรื่องราวฝนดาวตกยังคงเป็นเรื่องไกลตัวมากสำหรับเด็กชนบท คราใดที่เลิกจากการดูหนังกลางแปลงหรือหนังขายยาที่เร่ฉายตามบ้านนอกคอกนาแบบนานนานมาทีก็ปาเข้าไปเกินเที่ยงคืนตีหนึ่ง ซึ่งช่วงเวลาดังกล่าวที่เดินกลับบ้านก็จะเห็นดาวตกหรือที่เรียกกันว่าผีพุ่งใต้พุ่งผ่านจากฟ้าลงมาเสมอแต่ไม่เคยเห็นถึงพื้นดินสักที และทุกครั้งที่เห็นเด็กๆ ก็จะพากันชี้ไม้ชี้มือและพูดกันว่า โน่นดาวตก..ดาวตก ซึ่งจริงๆ แล้วไม่ต้องบอกกันก็ได้เพราะรู้กันอยู่แล้ว แต่ตามประสาความเป็นเด็กใครเห็นก่อนก็จะพูดขึ้นทันทีเหมือนจะบอกว่าฉันเห็นก่อนนะ
15 กุมภาพันธ์ 2549 12:24 น.
อัลมิตรา
สภาพของพวกเราก่อนที่จะเดินทางไป
ช่างแตกต่างจากสภาพหัวใจตอนขากลับอย่างสิ้นเชิง
ความอ่อนล้าทั้งมวล ที่นับวันจะยิ่งแทรกซึมไปทุกอนูหัวใจ
ทั้งหมดถูกปลดเปลื้อง...
10 กุมภาพันธ์ 2549 13:45 น.
อัลมิตรา
หลายคนที่ผ่านเข้ามา ... มีบ้างที่ยังคงอยู่ และมีบ้างที่พวกเขาจากไป ..
ถึงแม้ว่าเราจะไม่สามารถรู้เหตุผลทั้งหมด ..
แต่..บทเรียนที่ผ่านมาทำให้เราเรียนรู้ว่า ..
ไม่มีสัญญาใด ที่จะรักษาสิ่งที่มีอยู่ ให้เสถียรอยู่ โดยปราศจากเงื่อนไข ..
27 มกราคม 2549 16:52 น.
อัลมิตรา
ทำไม เราไม่คุยดีกันเหมือนเมื่อก่อนล่ะครับ
เขาถามเบา ๆ หลังจากที่หย่อนตัวลงนั่งข้าง ๆ ฉันที่ศาลาชายน้ำ ฉันทอดตาไปยังสายน้ำที่อยู่เบื้องหน้า
มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปหรือเปล่าครับ เขาถามอีกครั้ง ในขณะที่ฉันยังไม่ทันได้ตอบคำถามแรก
ถูกแล้ว ที่ฉันไม่ได้คาดหวัง ฉันตอบโดยที่ไม่หันหน้ามา
5 มกราคม 2549 22:55 น.
อัลมิตรา
ตลอดช่วงชีวิตมนุษย์ ทุกคนย่อมต้องมีทั้งผิดและถูก
แม้เราจะไม่สามารถย้อนเวลากลับไปแก้ไขสิ่งผิด ๆ ในอดีตได้
Calendar
Lovers
43 คน เลิฟอัลมิตรา
หน้าส่วนตัว
2336
