ส่องหล้า
เกิดเป็นลูกผูกจิตคิดถึงแม่
เกิดมาแค่รอยเท้าเท่าฝาหอย
จนเหยาะย่างเหยียบย่ำจนเท่ารอย
เป็นร่องร้อยสองเท้าเท่ามารดา...
เกิดเป็นลูกยุคสมัยวัยสองพัน
ยุคแข่งขันรุ่งเรืองเรื่องปัญหา
สังคมเข่นผู้คนเฆี่ยนเบียนบีฑา
ล้วนสืบเสาะไขว่คว้าแสวงทาง
แย่งกันกอบลอบกันโกย-โหยหา-อด
แย่งกันกินเกินกฎกำหนดสร้าง
แข่งกันทำนำกันใช้ไม่เว้นวาง
เวียนกันถางว่างก็พรูกรูกันไป
เกิดเป็นลูกยุคสมัยไกลทั่วโลก
อุปโลกน์เรื่องราวล้นค้นไม่ไหว
กว้างสุดกว้างแต่คับแคบถนัดใจ
มิพานพบเนื้อในความใยดี
ยุครอยต่อแบ่งแยกขนานใหญ่
ยุคปู่ย่าระอาใจส่ายหน้าหนี
จะเชื่อมรอยซับรากอย่างไรดี
จะปลูกฝังวิถีกันอย่างไร
เกิดเป็นลูกยุคก้าวหน้
880
2
0
หน้าส่วนตัว
