คลื่นชีวิต ซัดไป ในทางเปลี่ยว อาจลดเลี้ยว อ้างว้าง ร้างสับสน เคียงข้างกาย ไม่มีใคร แม้สักคน ฝ่าสายฝน อ่อนระโหย โดยลำพัง หนทางไกล อยู่ที่ใจ ให้ต่อสู้ เหนื่อยหนักรู้ ดุจเป็น เช่นความหวัง ใกล้ชิดเธอ สุขใจ ให้พลัง ไม่หยุดยั้ง ก้าวไป ในมรรคา เพียงเราสอง ครองใจ อย่าไหวหวั่น เรามีกัน และกัน พลันหรรษา คอยเคียงข้าง อิงแอบ แนบอุรา แม้นภัยมา เป็นแรงใจ ให้แก่กัน จับมือเธอ เดินไป ในทุกที่ มอบชีวี ด้วยหทัย ในความฝัน หากใครล้ม ฉุดมือไว้ ให้เร็วพลัน กอดคอมั่น ประคอง สองใจเรา.....ฯ
1699
28
0
หน้าส่วนตัว
