ครูพิม
ตะวันรอนอ่อนแสงแรงเริ่มอ่อน
ใจรอนรอนคิดถึงจึงถามหา
คนอยู่ไกลเหงาบ้างไหมใจถามมา
รู้ไหมว่าคนอยู่หลังยังเฝ้าคอย
เหนื่อยไหมหนอท้อบ้างไหมในวันนี้
ขอคนดีอย่าเหงาหรือเศร้าสร้อย
คิดถึงน้องบ้างนะพี่น้องนี้คอย
ใจละห้อยคอยมองทางอย่างตั้งใจ
ยังจดจำคำสั่งเมื่อครั้งจาก
ว่ารักมากรักจริงแท้แต่หวั่นไหว
คิดถึงก็ส่งเสียงมาหาเร็วไว
จำเบอร์ได้ใช่ไหมพี่ที่เคยโทร
ภาพเก่าเก่าหมองหมองเพราะน้องจับ
หลายครั้งกลับหลังอ่านนานอักโข
จนภาพหมองเพราะมือนี้มีคำโต
ที่เขียนโชว์ไว้ข้างหลังน้องยังจำ
ข้างหลังภาพเขียนว่า รักสลักจิต
แม่มิ่งมิตรคนดีที่งามขำ
จารรอยรักด้วยหมึกจารึกคำ
ให้น้องจำคำว่ารัก เ