หากถักร้อยพลอยเพชรเก็จดาวได้ จะร้อยเป็นรูปหัวใจให้ห้วงหาว ประดับเพชรรุ้งรางพร่างแพรวพราว ทรงกลดจันทร์สว่างวาวกระจ่างฟ้า แล้วชวนเธอนั่งมองคล้องใจมั่น ฝีมือฉันสร้างสรวงห้วงเวหา แม้เวิ้งว้างกลางใจลึกเหลือคณา ฉันจะกล้าปลอบขวัญวันห่างไกล แต่เพียงฝันก็เพ้อเกินใจคว้า ห้วงเวหาคว้างเคว้งว้าเหว่ไหว แค่ดาวเกลื่อนเพื่อนฟ้าละลายใจ ต้องแขวนดาวเอาไว้ที่ตรงเดิม หากถักร้อยสร้อยดาวเอามาได้ ฉันคงคว้าหัวใจเธอมาเพิ่ม แต่ดาวสูงเหนือใจไว้แต่งเติม จึงไม่กล้าฮีกเหิมจะร้อยดาว. แดดเช้า : ๕ มกราคม ๒๕๕๕
1172
2
0
หน้าส่วนตัว
