ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
เขามีคู่เคียงคิดสนิทนาน
แต่วันวานถึงวันนี้มิหม่นหมอง
มอบกายใจอิงแอบแนบประคอง
ได้แต่มองเลื่อนลอยน้อยใจเรา
ต่างกับฉันเรียนจบกระท่อนกระแท่น
ไม่มีคนควงแขนเหมือนใครเขา
ไม่เคยตามผู้ใดเหมือนเป็นเงา
เพราะตัวเราอยู่รอดเพราะดิ้นรน
เพื่อตัวเองแหวกว่ายให้ถึงฝั่ง
ต้องพลาดพลั้งเจียนตายก็หลายหน
ครองชีวิตอยู่ได้เพราะอดทน
กว่าจะพ้นอุปสรรคครึ่งชีวิต
ถึงวันนี้ผ่อนคลายได้ทุกสิ่ง
พอรักหญิงกลับว่าไม่มีสิทธิ์
ทำอย่างไรความรักจะสัมฤทธิ์
ต้องครวญคิดวกวนจนปวดใจ
เขามีคนเข้ามาในชีวิต
ได้ใกล้ชิดมอบใจบูชาให้
มาทีหลังตาร้อนลุกเป็นไฟ
พเนจรร่อนไกลเข้าดงดอน...
1222
4
0
หน้าส่วนตัว
