วฤก
๏ ความรักฤาขาดร้าง............รสหวาน
ลองเสพหลงเสพย์สนาน........สนุกล้ำ
สนองชมสุขสมมาน...............เมาสวาท.......เสวยแม่
กระหายเสพย์ให้เสพซ้ำ........สร่างแล้วลืมไฉน ๚
๏ ฉะนั้นไยเรียมสร่างร้าง.....รสสวาท
เคยแอบแนบนุชนาฏ...........สนิทเนื้อ
สนานชมภิรมย์ราตร.............เราร่วม.....รสเนอ
สวรรค์สร่างจางอะเคื้อ...........ค่าครั้งเราสม ๚
๏ สายลมสอยเมฆคลุ้ม..........หม่นควัน
เมฆเสียดแสงฟ้าฟัน............ฟาดพื้น
ฝอยฝนหล่นอัศจรรย์...........โอ้สุข........ใจแฮ
กระแสศัพท์กระสันสะอื้น.....อิ่มตื้นตันทรวง ๚
๏ กาลล่วงรักขาดร้าง............รสไฉน
สนานจิตจึงพิสมัย................สมัครชู้
1435
5
0
หน้าส่วนตัว
