ปะการังสีเงิน
คิดถึงเธอ เหลือเกิน....... เธอจะรู้อยู่บ้างไหม
เสียงหัวใจร่ำไห้.... คร่ำครวญ.......สุดถวิล
อยากบอกเธอว่า......ตอนนี้ ใจฉันมันยังไม่ชิน
น้ำตารินล่วงหล่น.... ไม่สิ้น....... จากดวงตา
แม้รู้ดี.....ถึงเหตุผลวันนี้....ที่เราต้องลาจาก
จำต้องพลากห่างกัน..... เนื่องจากการศึกษา
จะขอตั้งใจ....พากเพียร.. เรียนให้จบปริญญา
ถึงอ่อนล้า.....ยังรู้ว่ามีเธอเคยเป็นกำลังใจ
ขอเวลาแค่ปีเดียว...... ที่เรานั้นจำต้องห่าง
จะยอมทนอ้างว้าง....ก็เพื่อวันข้างหน้าที่สดใส
อย่ากังวลไปเลยน่ะ......ว่าฉัน...จะมีใคร
ใจทั้งใจ.......จะขอฝากเอาไว้ให้อยู่กับเธอ
ยังจำภาพเราร่ำลา.....ตรงที่ทางสายใต้ใหม่
น้ำตาไหลอ
1087
3
0
หน้าส่วนตัว
