อันความรักเข้ามาทักฤดีจิตนั้นสุดคิดสุดฝันถวิลหาว่้าพราวฝันนั้นภาพเหมือนจะลวงตาเธอนั้นหนาจะจำพรากจากดวงใจดวงกมลโอ้ยอดมณีแก้วคงไม่แคล้วอกเรานั้นกลัดหนองด้วยประสบพบรักไม่สมปองมิอาจเป็นเจ้าของดั่งใจหมายทนเจ็บช้ำระกำสุดตรอมตรมรักนี้ขมนักหนาเจ้าว่าไหมพี่จะจำความช้ำจากดวงใจมั่นคงไว้มิอาจจะลืมเลือนระทมนักระทมจิตถวิลหาระทมใจใฝ่คว้าระทมมั่นระทมฤดีแสบหทัยทุกคืนวันระทมนั้นสุดระทมรักเจ้าเอยขมขื่นใดไม่เท่ารักจากเจ้าขมขื่นเท่าความรักที่มีให้ขมขื่นใดไม่เข็ดเท่าดวงใจขมขืนไหนใครให้เราถามเจ้ามา